Қуық несепағар рефлюксы. Пиелонефрит презентация

халықаралық қазақ-түрік университеті
Медицина факультеті
Педиатрия кафедрасы

микробтық қабыну ауруы. 1000баланың 20-22 пиелонеф ритпен ауруы ықтимал. Ер балалардан қыз балалар 5-6 есе жиі ауырады.

жолмен (жиі ересек балаларда) түседі. Бүйректе бактериялардың таралуы тек қана қабынуға алып келмейді, ол үшін басқа да жағдайлар әсер етеді: иммунитеттің төмендеуі және туа пайда болған ақауларға, зәр тас жүйесіне, іш қату, ішек құрты инвазиясы, зәр пассажының бұзылуы.
Кейбір авторлар инфекцияның гематогенді таралуын негізгі жол деп есептейді, бұл жағдайда, инфекция әр түрлі ошақтардан /кариес, баспа, отит, өкпе, асқорыту жолдарының аурулары т.б./ қанға өтеді де интерлобарлы артерияларға, одан әрі милы қабатындағы капиллярлар торына, интерстицияға тарайды. Бүйрек табақшалары мен оны қоректендіріп отыратын артериялары арасындағы байланысты атап өту керек. Түбекшенің және форникальды аппараттың ішкі беті уротелиймен қапталған ол табақшаның күмбезінде босаған кезінде олар уротелийдің клеткаларымен жанасып отырады.

кезде инфекциялар тамырлар жағынан да, түбекшелердің форникальды бөлігі жағынан да, өте бастайды. Бірақ, микробтардың түсіп қана қоюы пиелонефрит емес. Ол үшін несептің іркілісі, яғни уродинамиканың бұзылуы қажет.
Уростаздың себептеріне – табақшалардың алқымының дискинезиясы, мойынның тарылуы, түбекшелердегі тас, қосымша тамырдың болуы, несеп жолының тасы, несеп жолын басып жатқан ісік, несеп жолының ахалазиясы, қуық дивертикулы, уретроцеле, ішектің, қуықтың аневрозы, қуық түбі безінің туа болған аурулары, үрпі каналының құрылысы, несеп жолының құрылысы, үрпі каналының сыртқы тесігінің тарылуы, фимоз және т.б. жатады.

нервтік реттеуінің әсерінен немесе анатомиялық мүкістіктерінің әсерінен несептің кейін түсуі (қайтуы). Кедергі болған кезде пиеловенозды және пиелолимфатикалы рефлюкстер пайда болады да, микробты денелер, түбекшедегі қысым көтерілгендіктен, форникальды бөліктен, оған жақын орналасқан веналар мен лимфа тамырларына түседі. Микробтар әуелі уротелий арқылы табақшаларға, сосын табақшалардан интерстиций (форникальды рефлюкс) немесе өзекшелер /тубулярлы рефлюкс/ арқылы бүйректің дәнекер ткандеріне өтеді
ВУР нәтижесінде пайда болған Рефлюкс- нефропатия сипатталады:
- фокальды склероздың қалыптасуы;
- тубулоинтерстициальды функциясының тұрақты бұзылуы;
- тұрақты протеинурия;
- гломерлярлы үзілудің бұзылуы;
- болашақта артериялық гипертензия дамып, созылмалы бүйрек жетіспеушілігінің даму мүмкіндігі жоғары болады.

бұзылуы

3. Бүйректегі гемодинамиканың бұзылуы

4. Уростаз, яғни уродинамиканың бұзылуы

5. Рефлюкс, ол ацидоздың, эксикоздың, анемияның дамуына әсерін тигізеді, ал олар бүйректің зақымдануының экстраренальды белгілері болып есептелінеді.

рефлюкс(ВУР) деп те атайды. Оның 5 дәрежесі бар.

бұзылыстары
Зәрлік және бүйректік синдром

деңгейі инфекцияның қасиетіне байланысты.
Терінің бозаруы, көгергіш тартуы, тәбеттің төмендеуі;
Шаршағыштық, лоқсу, құсу;
Мазасыздық, ұйқының бұзылуы, диспепсия, тырысулар;

айналасының, қабақтыңасты және үстінің, жіліншік аймағының), көбіне таңертеңгі уақытта білінеді;
Диурез кемуі;
Қанның А/Қ жоғарылауы(біртіндеп)
Бүйректік гипертензия аурудың прогриссирленгенін білдіреді.

бұзылуына байланысты болады;
Кездейсоқ ауырсыну,(гидронефроз, мегауретер) б.е спазмында туындайды;
Қозғалысқа туындайтын ауырсыну, бүйректік несепағарлық рефлюкстерде көрінеді;
Ауырсыну іш аймағында болады.

никтурия).
ПН аурулардың сыртқы пішіндерінің дизэмбриогенездік стигмалар жиі кездеседі. Олар:
Сыртқы құлақтың ақаулары
Туа біткен кіндік жарығы, макроглассия
Сүйек дисплазиясы
Сүйектің рахит тәріздес өзгерістері
Жақ-бет аумағының дамуының ақаулары
Жүрек ақаулары

зәр ↑
Зәр тығыздығы ↓

анықтау
Зимницкий сынамасы, тұздардың тәуліктік экскрециясын анықтау
УДТ
Цистоуретраграфия және экскреторлы урография
Рентгенологиялық зерттеу

көлеңкесінің ұлғаюы, тостағанша арасының алшақтауы
Зәр шығару жүйесінің гипотониясы
Пиелотубулярлы рефлюкс
Қуықта тастың болуы

ЗШЖИ- бүйректен тыс зәр шығару жолдары
ның, деңгейін дәлдемей, инфекциялық-қабыну процессін қамтиды.
ЗШЖИ мен пиелонефриттегі зәрлік синдромның айтарлықтай айырмашалығы жоқ, дегенмен ЗШЖИ-де пиелонефриттке қарағанда өзіндік ерекшеліктері бар:
• ересек балаларда ауырсыну қасаға үстінде орналасады;
• дизуриялық белгілер сипатталады:
- зәр шығаруға императивті сезімдер;
- аз мөлшерлі жиі зәр шығару (поллакиуриямен);
- зәр шығарғанда ауырсыну, ерте жастағы балаларда оның эквиваленті болып зәр шығару кезінде мазасыздану немесе жылау, кейде зәрін ұстай алмау болып келеді.
• бүйрек функциясының бұзылу белгілерінің, әсіресе тұрақты түтікшелер функциясының бұзылуларының (Зимницкий, Реберг сынамалары бойынша) болмауы.

(мысалы, амоксиклав, агументин), ампициллин + сульбактам (мысалы, уназин)]:
• Цефалоспориндердің ІІ ұрпақтары (цефураксим және басқалар).
• Цефалоспориндердің ІІІ ұрпақтары (цефотаксим жҽне басқалар).
• Аминогликозидтер (амикацин және басқалар).
Мембрана стабилизирлеуші заттар:
Карсил, лимон қышқылы, эссенциале.
Симптоматикалық дәрілер:
Спазмолитиктер.
Физиотерапия

антибиотиктерді 3-6 ай бойына үздіксіз тағайындаса, созылмалы пиелонефритте 6-12 айға, ал кейбір жағдайларда 2 жыл бойына тағайындау керек. Көбіне химиопрепараттар физиотерапиямен кезек жүргізіледі.
6-9 ай бойына әрбір ай сайын 10 күннен үзіп жүргізілетін антибиотиктік емнің түрі бар.
Амбулаториялық ем 3-5 жыл бойына жүргізілуі керек. Антибиотиксіз, толық клиникалық ремиссия 3 жылдан артық болса, есептен шығаруға болады. Бұл кезеңдерде профилактикалық вакцинацияларды жүргізуге болмайды

кездесетін аурулар(2 басылым).. 2012ж
Түсіпқалиев Б. Балалар аурулары. МЖОО стоматология факультетінің студенттеріне арналған Оқулық. Ақтөбе. 2013ж
Асқамбай К. Балалар аурулары. Оқулық-Алматы. 2011ж
http://www.lvrach.ru/2002/11/4529820/