Биологиялық жүйедегі осмос қысымының рөлі. Плазмолиз,гемолиз, тургор. Гипо-, изо-, және гипертонды ерітінділер презентация

гипертонды ерітінділер.

Орындаған: Әліпбай Э.
Тобы: 103 “Б” Фк
Қабылдаған: Бухарбаева А. Е.

Шымкент 2017ж.

ҚАЗАҚСТАН РЕСПУБЛИКАСЫНЫҢ ДЕНСАУЛЫҚ САҚТАУ МИНИСТРЛІГІ

ОҢТҮСТІК ҚАЗАҚСТАН МЕМЛЕКЕТТІК
ФАРМАЦЕВТИКА АКАДЕМИЯСЫ

Фармакогнозия және химия кафедрасы

әдебиеттер

біржақты өздігінен жүретін диффузиясы осмос деп аталады. Осмос процесі өте күрделі және оның табиғаты осы күнге дейін жеткілікті зерттелмеген, осмос құбылысын арнаулы аспаптарда осмометрлерде бақылауға болады. Осмосты тоқтату үшін ерітіндіге таңуға қажетті гидростатикалық қысымды осмос қысымы деп атайды.

секілді ерітіндінің коллигативті (біріккен, орташа) қасиеті екен, яғни ол тек еркін қозғалатын коллоидты бөлшектерге ғана тәуелді. Егер коллоидты бөлшектердің көлемі мен массасының нағыз ерітінділердегі молекула көлемі мен масса-сынан үлкен екенін ескерсе, онда бірдей көлемдік концентрацияда-ғы коллоидты және нағыз ерітінділерді алып, белгілі бір көлемін-дегі коллоидты бөлшекті және молекуланы салыстырғанда, колло-идты бөлшектер аз болады.

ал ерітіндінің концентрациясына және температураға тура пропорционал екендігін Голландия ғалымы Вант-Гофф 1887 жылы (газдарға қолданылған Бойль-Мариот пен Гей-Люссак заңдарына ұқсас екендігін анықтады) мына формуламен есептеуге болатынын тапты: p = cRT, мұндағы с – ерітіндінің молярлы концентрациясы, моль/л; R – константа, сандық мәні газдар тұрақтысына тең, 0,082л-атом/град, Т – абсолют температура.

Вант-Гофф, Якоб Хендрик

осы температурада, ерітіндінің көлеміндей көлем алып тұрғандағы туғызытын қысымына тең (Вант-Гофф заңы). с = n/V болғандықтан Вант-Гофф теңдеуі идеал газ күйі теңдеуіне ұқсас, оны мына күйге келтіруге болады: π = n/VRT немесе π×V = nRT бұл теңдеу газ күйінің теңдеуіне (PV = nRT) ұқсас. Концентрациясы с(Х) = 1моль/л болатын барлық бейэлектролиттер ерітінділерінің осмос қысымы бірдей, яғни 0°С температурада 22,69×105Па.

болады:




мұндағы П – зольдің осмостық қысымы; n- колоидты бөлшектердің мольдік өлшемі; V- зольдің көлемі. Коллоидты бөлшектің мольдік өлшемі деп Авогадро саны қабылданады.

ПV = nRT немесе П = nRT/V

бар. n=ν/ NA ескерсек, (39) теңдеу:


болады.

ПV = (ν / NA)RT, П = ν / V· RT/ NA

ашқан:
1. Еріткіш бу қысымының салыстырмалы төмендеуі еріген заттың моль сандарының ерітіндідегі жалпы моль сандарын (еріген зат пен еріткіштің) қатынасына тең.
2. Ерітіндінің қату температурасының төмендеуі не қайнау температурасының жоғарлауы, еріткіштің сол салмақ мөлшерінде еріген заттың мөлшеріне (ерітіндінің моляльдығына) пропорционал.
3. Түрлі заттардың эквимолекулалық мөлшерлері бір еріткіштің бірдей етіп алынған мөлшерінде ерітілген болса, ол ерітінділердің қату температурасы (қайнау температурасы) бірдей градус санына төмендейді (жоғарылайды).

егуге;глаубер тұзы және ащы тұз –ішті жүргізетін препараттар ретінде;дәкеден жасалған гипертонды танғыштар мен ауырғанда күре тамыр арқылы егуге қолданылады. 

ал ерітіндінің концентрациясына және температураға тура пропорционал екендігін Голландия ғалымы Вант-Гофф 1887 жылы (газдарға қолданылған Бойль-Мариот пен Гей-Люссак заңдарына ұқсас екендігін анықтады) мына формуламен есептеуге болатынын тапты: p = cRT, мұндағы с – ерітіндінің молярлы концентрациясы, моль/л; R – константа, сандық мәні газдар тұрақтысына тең, 0,082л-атом/град, Т – абсолют температура.

тұрады.Осыған байланысты оларда күшті қысым пайда болады,ол тургор деп аталады

осмос қысымы 20°С температурада 2,38×105Па. Заттың молекулалық массасын анықтау қажет.
Шешуі: 1000 мл ерітіндіде еріген зат массасы 17,64 10-3 кг болады. Вант-Гофф теңдеуіне М = mRT/pV қойып
М = 17,64×10-3кг ×8,31Н×м×моль-1 ×К-1 ×293К/2,38×105 Н/м2 ×1×10-3 м3 =
180,3 ×10-3кг/моль не М = 180,3 г/моль және Мr = 180,3 анықталады.

қысымы 3732,7 Па. Сол температурада су буының қысымы 3742Па. Еріген заттың Мr-ін анықтау керек.
Шешуі: Рауль заңынан ▲p/p0 = n/N: n = ▲pN/p0 ,▲p = 3742 – 3732,7 = 9,3Па және N = 500/18 = 27,78моль, одан n = 9,3×27,78/3742 = 0,069моль; n = m/M;
M = m/n = 12,42/0,069 = 180г/моль және Мr = 180.

137.12) еріген. Сонда осы ерітіндінің ▲tқ = 0,278°С болды. Криоскопиялық константаны анықтау керек.
Шешуі: m(қышқыл) ------- m(нафталин), яғни 0,1106 г ---- 20г
Х ------ 1000г, одан Х = 5,53г.
Ерітінді моляльдығы С = 5,53/137,12 = 0,0403моль/кг. ▲tқ = Кк×С,
сонда Кк=0,278/0,0403; Кк = 6,9 град×моль-1 ×кг.

(осмометр) арқылы еріткіштің қозғалысы. Осмостың классикалық үлгісі төмендегі суретте осмометрдің қант ерітіндісін таза судан бөлуі ретінде көрсетілген. Ерітіндідегі су концентрациясы таза суға қарағанд төмен. Таза еріткіш жағынан алғанда мембрана арқылы су молекуласының диффузиясы ерітіндідегі су концентрациясын мембрананың екі жағынан да теңестіруге тырысуда. Алайда концентрацияларда өзгешелік бар кезде мембрана екі жағынан да осмостық қысымға түседі.

М.,ВШ 1997
Т.Браун, Г.Ю Лемей «неорганическая химия» М,ВШ, 1981
П. К. Кенжебеков, «Биологиялық химия», Шымкент, 2005 ж.
С. О. Тапбергенов,  «Медициналық биохимия» , Алматы , 2009 ж.