Намінацыя: Таямніцы Беларусі презентация

Шчытцы.

Аўтар прэзентацыі:
Казуля антон, 8 клас

ў багатай і набожнай сям'і. Бацькі святой асабліва пачыталі дзень пакут Гасподніх - пятніцу, таму і назвалі дачку, якая нарадзілася ў гэты дзень, Параскевай, што ў перакладзе з грэцкага і азначае - пятніца. Усім сэрцам палюбіла юная Параскева чысціню і высокую маральнасць цнатлівага жыцця і дала зарок бясшлюбнасці. Яна захацела прысвяціць усё сваё жыццё Богу і прасвятленне язычнікаў святлом веры Хрыстовай. На гэтым праведным шляху наканавана было Параскеве, якая насіла ў сабе памяць пра дзень вялікіх Мук Ісусавых, далучыцца і ў жыцці да Хрыстовых пакут праз свае цялесныя пакуты.

да гарадскога валадара. Тут ёй прапанавалі прынесці багамерзкую ахвяру язычніцкаму ідалу. З цвёрдым сэрцам, спадзеючыся на Бога, адвергла прападобная гэтую прапанову. За гэта яна зведала вялікія пакуты: прывязаўшы яе да дрэва, каты раздзіралі яе чыстае цела жалезнымі цвікамі, а затым, кінулі ў вязніцу. Але Бог не пакінуў святую страдаліцу і цудоўна вылечыў яе змучанае цела. Не ўразуміўшыся гэтым Боскім знакам, каты працягвалі мучыць Параскеву і, нарэшце, адсеклі ёй галаву.

Крупейкі і Шчытцы аднойчы ноччу на сасне з’явілася ікона Святой Параскевы. Ікону знайшлі і аднеслі ў бліжэйшую царкву, якая і да цяперашняга часу знаходзіцца ў Лоеве. Але ікона назаўтра зноў апынулася сярод лесу. Вернікі зноў прынеслі ікону ў храм. Але ікона настойліва вярталася на першапачатковае месца. Людзі зразумелі, што ікона павінна знаходзіцца там, дзе з’явілася і пабудавалі на тым месцы ў лесе каплічку. І да Вялікай Айчыннай вайны ікона святой Параскевы знаходзілася, менавіта, там. А пасля вайны яе перанеслі ў Лоеў, у Свята-Троіцкі сабор, дзе яна знаходзіцца і сёння.

пачала бруіцца крынічка, быццам бы святая Параскева ступіла на зямлю і з адбітка яе нагі з’явіўся струменьчык вады. Вада мела цудадзейную сілу, магла дапамагчы чалавеку пры розных захворваннях. Каб напіцца з незвычайнай крынічкі, людзі прыходзілі здалек: з Расіі, з Украіны, з усіх куточкаў Беларусі. Яшчэ не так даўно, гадоў 40 таму, крынічка была жывая, дапамагала чалавеку, пазбаўляла ад хвароб. Зараз яна перасохла. На дне глыбокага яру, у гушчары, сярод травы і кустоў, можна знайсці месца, дзе калісь струменілася вада. У цяперашні час людзі хацелі аднавіць цудадзейную крынічку, але вада так і не з’явілася.

на Дзесятуху адбываліся набажэнствы, гулянні і двухдзённы, па пятніцах і суботах, кірмаш. Вядома, што ў 1863 годзе на кірмаш было прывезена тавараў на суму 3200 рублёў, прададзена - на 1550, у 1864 годзе адпаведна на 3600 і 2000 рублёў. На Дзесятуху да капліцы прыходзілі многія паломнікі з Расіі і іншых месц. У дзесятую нядзелю пасля Вялікадня прыходзяць да яе з надзеяй і старыя і малыя, каб дакрануцца да вытокаў народнай духоўнасці, спадчыны, прызджаюць святары з розных куткоў Беларусі, каб пакланіцца цудадзейнай іконе.

III стагоддзя святой Параскевы Пятніцы. Праваслаўнай Царквой памяць святой здзяйсняецца 10 лістапада (Кастрычнік 28), але для лаяўчан дзясятая пятніца пасля Вялікадня - дзень асаблівы. У гэты дзень больш за 300 гадоў таму Святая вялікапакутніца Параскева явіла свой цудатворны вобраз для абароны жыхароў невялікага паселішча ад нашэсця шведаў і ў знак падзякі вернікі малітоўна памінаюць святую.

па ініцыятыве былога настаяцеля Свята-Траецкага сабора, пратаіерэя Міхаіла Мандрыка Капліца была пабудаваная зноў.

святая Параскева - заступніца палёў і жывёлы. Таму ў дзень яе памяці прынята прыносіць у царкву для асвятлення плады, якія захоўваюцца потым як святыня да наступнага года. Акрамя таго, святой Параскеве моляцца аб захаванні жывёлы ад хвароб. Святая пакутніца - лекарка людзей ад самых цяжкіх душэўных і цялесных хвароб.