Көк ірің таяқшасы. Экология. Резистентность. Көк ірің таяқшасының ауруханаішілік инфекциялар дамуындағы ролі презентация

ірің таяқшасы. Экология. Резистентность. Адам үшін патогені. Көк ірің таяқшасының ауруханаішілік инфекциялар дамуындағы ролі. Антибиотикорезистілік. Лабораторияда анықтау. Алдын алу және емдеуі»

Орындаған: Унанбаева Г.Р
Тобы: 202 Б
Тексерген: Урекешов Б.С

Ақтөбе 2017ж.

ауруханаішілік инфекциялар дамуындағы ролі. Антибиотикорезистілік.
Лабораторияда анықтау.
Алдын алу және емдеуі

Туыстастығы: Pseudomonadaceae
Тұқымдастығы: Pseudomonas.
Түрі: Pseudomonas aeruginosa

Көк іріңді таяқша тік немесе аздап иілген пішінді, ұзындығы 1,5-3,0 мкм ені 0,5-0,8мкм. Ол полиморфты, қозғалғыш бактерия, монотрих, кейде екі немесе одан да көп талшықтары бар жасушалар кездеседі. Спора түзбейді. Жасушаішілік сұйықтықты түзуге қатысады. Грамм теріс. Аналинді бояулармен жақсы боялады. Жағындыларда мойыншак тәрізді қысқа тізбек немесе жеке дара орналасады. ДНК құрамындағы Г + Ц мөлшері 76 %.

40- 41°С – да да өсе алады. Қорек орталарына талапсыз, қарапайым қорек орталарында да дақылданады (ЕПС, ЕПА, Левин және Эндо орталары). Сұйық қорек орталарында сұр-күміс түсті пленка түзеді, уақыт өткен сайын тұнба лайланып және жоғарыдан төменге қарай бағытталады. Тығыз орталарда – орташа (2-5мм) S колониялар түзеді.Бір тәулік өткеннен кейін пиоцианин пигментінің синтезі нәтижиесінде көгілдір түс пайда болады. Ет – пептонды агарда шырышты тегіс домалақ колония,ал сорпада – тұнба түзілуімен жүретін лайлы орта түзеді.

сондықтан топырақта,суда,бөлмелерде ұзақ уақыт бойы , әсіресе шаң-тозаңда ұзағырақ сақталады. Сонымен қатар олар адам және жануар организмінде кездеседі. Көк іріңді таяқша сұйық ортада 60 С қыздырғанда 15 мин. кейін өледі, Ең қолайлы дезинфекциялық құрал болып 2% карболды қышқылының ерітіндісі болып табылады. 1 сағатта полимиксин, неомицин қосылған дезинфекцияда 60 С температурада өледі. Көк іріңді таяқша фурацилин ерітінділерінде көп сақталады.Кебуге, ыстық температураға, хлор қосылған заттарға өте сезімтал болып келеді.

көк іріңді таяқша суда, топырақта, өсімдіктерде, жануарларда, көбінесе күйіктерде, жараларда және де зәр шығару жолдарында кездеседі. Ол көк іріңді инфекцияны туғызады.Адам ағзасында жалпы және жергілікті іріңдеу процесстерін шақырады – ісінулер, пиелит, цистит, креатит, менингоэнцефалит, септицемия. Көбінесе бұл инфекцияға орта жастағы балалар мен иммунитеті әлсіз адамдар тез шалдығады. Бұл инфекцияға ұшыраған науқастардың іріңі мен ораған байламдары көк-жасыл түске боялады.

пиелонефрит, цистит, уретрит формаларында кездеседі, көбінесе, қыздарда.
Симптомдары: жоғары температура, кейде жүрек айныйды, қабырға – омыртқалық бұрыш тұсында және іш тұсында ауырсыну сезімдері байқалады, жиі бүйір бөліктерінде. Аурудан кейбір ағзалар айлап, кейде жылдап қабынып, түрлі асқынулар мен ауруларға әкеледі.

инфекцияны жұқтыруы көбінесе емдеу орталықтарында болады, сондықтан да көк іріңді таяқшаны ең көп таралған назокомиальды инфекция дейді (лат. nosocomium — аурухана), яғни арухана ішілік инфекция. Ауруханаішілік инфекция, соның ішінде көк іріңді таяқша материалдық заттар, орамал, құрал-жабдықтардың дұрыс дезинфекциялық тазалау шараларынан дұрыс өтпегендіктен адамдарға жұғады.

антигені соматикалық спецификалық топ, ал Н- антигені спецификалық типті кірпікшелі. О- антиген комплексі – агрегатты ЛПС белоктармен, клетка қабырғасының липидтері, эндотоксинді қасиеті бар, патогенді фактордың негізгісі болып табылады. Н- антигенінің тек тірі, қозғалмалы бактерияларда болатын 15 түрі белгілі.
Ақпарат көзі: http://kazmedic.kz/archives/4285 Материал көшіргенде, KazMedic.kz сайтына сілтеме міндетті

ауру адамның іріңі мен жараны ораған дәкесінің түсі көк-жасыл болып келуіне байланысты. Сұйық ортада оны аз мөлшерде хлороформ қосу арқылы анықтайды, Диагностиканын негізгі тәсі болып бактериялогиялық әдіс табылады. Көпшілік штаммалар пиоцианин пигментін түзеді, ол бейтарап немесе сілтілі ортада көк түске боялса, қышқыл ортада қызыл түс береді.
Серологиялық диагностикасы көкірің таяқшасының антигендеріне соның ішінде А экзотоксині және ЛПС кешеніне қарсы антиденелерді анықтау жүргізіледі (КБР, РГАР т.б.).

антибиотиктері қолданылады. К Емдеу қатаң дәрігердің қадағалауымен жүріп отырады. өк іріңді таяқшаны емдеу шаралары комплексті және ұзақ болуы қажет. Жергілікті және жалпы ем қолданылады. Ең негізгі емдеу жолы – антибиотикотерапия. Емделу 10-14 күннен кем емес.
Негізінен арнайы вакцина жок. Негізгі профилактика асептика мен антисептика шараларын сақтау болы табылады.