Siłownie turboparowe презентация

zamkniętego, w którym wytwarzana jest para wodna o określonym ciśnieniu i temperaturze, użytkowana na zewnątrz kotła.

energii cieplnej pary na energię kinetyczną a następnie na pracę mechaniczną. Para doprowadzana z kotła pod dużym ciśnieniem i przy wysokiej temperaturze, przepływając przez przyrządy ekspansyjne uzyskuje dużą prędkość, następnie trafia na profile łopatek wirnika, zmienia kierunek wywołuje siłę styczną do obwodu wirnika oraz moment obwodowy.

pomocnicze – służą do napędu maszyn i urządzeń pomocniczych (prądnice, pompy)

zależności od kierunku przepływu pary:
turbiny osiowe i promieniowe.
W zależności od mocy:
turbiny małej mocy (np. do 2,5 MW)
średniej mocy (np. 2,5-50 MW);
dużej mocy (np. 50-400 MW);
wielkiej mocy (np. ponad 400MW).
Ze względu na ciągły wzrost mocy produkowanych turbin pojęcia dużej i wielkiej mocy ulegają zmianie.

(z kotła) i turbiny na parę odlotową (np. z innej turbiny, silnika tłokowego młotów parowych itp.);
turbiny jedno- lub wieloprężne, to jest zasilane z jednego lub kilku źródeł pary o różnym ciśnieniu (w praktyce 2 rzadko 3 źródła); para o najwyższym ciśnieniu jest tu doprowadzana do pierwszego stopnia para o ciśnieniu niższym do dalszych stopni; są to więc turbiny z międzystopniowym doprowadzeniem pary

(np. 0,12-0,20 MPa, tj. głównie na parę odlotową);
średniego ciśnienia (np. do 6,4 MPa);
wysokiego ciśnienia (np. 6,4 – 14 Mpa)
turbiny o ciśnieniu nadkrytycznym (np. ponad 14 MPa).
Ponieważ ciśnienia pary są powiązane z temperaturami, można też mówić o turbinach na niskie, średnie, wysokie i nadkrytyczne parametry pary

(napędzające prądnice elektryczne)
o zmiennej prędkości obrotowej (napędzające sprężarki, pompy oraz turbiny okrętowe);
b) wolnobieżne (1500 obr/min)
normalne (3000 obr/min)
szybkobieżne (ponad 3000 obr/min)
Prędkości obrotowe turbin dochodzą do 15000 obr/min i więcej)

turbiny reakcyjne
W zależności od sposobu wykorzystania pary wylotowej z turbiny:
turbiny kondensacyjne
przeciwprężne

znacznie niższego od ciśnienia atmosferycznego (typowe wartości 3,5-7 kPa) jest kondensowana w skraplaczu w warunkach głębokiej próżni. W skraplaczu para przekazuje swoje ciepło skraplania wodzie chłodzącej. Ponieważ nie istnieją techniczne możliwości wykorzystania pary wylotowej o tak niskich parametrach, a także wody chłodzącej skraplacz, podgrzanej do temperatury 20-40°C, ta bardzo znaczna ilość ciepła jest tracona i rozpraszana do otoczenia

lub znacznie wyższe od atmosferycznego (zwykle 0,25- 1,5 MPa), a ciepło zawarte w tej parze jest dalej wykorzystywane. Podstawowym zadaniem turbiny przeciwprężnej jest zasilanie odbiorców pary, a wytwarzanie energii elektrycznej jest celem ubocznym. Turbinę przeciwprężną można przyrównać do zaworu dławiącego, w którym para rozpręża się od wysokiego ciśnienia panującego w kotle do określonego niższego ciśnienia, z tym, że tutaj dodatkowo uzyskuje się energię elektryczną