Дакумент як сiстэмны аб’ект презентация

i ўласцiвасцi дакумента

Суадносiны паняццяў «дакумент i кнiга»

Функцыi дакумента

– 1.01. 98.–М.: Изд-во стандартов, 1998. – 9 с.

ISO 5127/2-83. Документация и информация: Словарь терминов. Ч.2: Традиционные виды документов.– Введ.15.12.83; Пер. с фр. – Киев, 1987.– 26 с.

Зиновьева, Н.Б. Документоведение: учеб.пособие / Н.Б.Зиновьева. – М.: Профиздат, 2001. – С.75–112.

Кушнаренко, Н.Н. Документоведение: учебник / Н.Н.Кушнаренко. – 8-е изд., перераб. и доп. – Киев: Знання, 2007. – С.119–138.

Ларьков, Н.С. Документоведение: учеб. пособие / Н.С. Ларьков. – М.:Восток-Запад, 2006. – С.38– 53.
Дадатковая літаратура:
Касап. В.А. Дакументазнаўства:вучэб.-метад. дапаможнiк /В.А. Касап.–Мн.: БДУ культуры i мастацтваў.–2007.–С.4–5.

Столяров, Ю.Н. Соотношение книги с иными видами документов / Ю.Н.Столяров // Книга. Исследования и материалы. – М., 1989. – Вып. 58. – С. 67–79.

Столяров, Ю.Н. Теория относительности документа / Ю.Н.Сто­ля­ров // Науч. и техн. б-ки. – 2006. – № 7. – С.73–78.
Плешкевич, Е.А.Определение функций документа / Е.А.Плешкевич // Науч. и техн. б-ки, 2006. – № 6. – С. 46–49.

Асноўная лiтаратура

людзей у дапаўненне гукавай мове

Iнфармацыя фiксуецца

знакамi - знакамi знакамi- знакамi- знакамi
сiмваламi пiсьма выявамi гукамi штучнай мовы

Наяўнасць iнфармацыi ў дакуменце – гэта адзiн з сiстэмных элементаў.

i iнш.
ДАКУМЕНТ ФIКСУЕ ЎСЕ САЦЫЯЛЬНЫЯ ДЗЕЯННI ЛЮДЗЕЙ

змесце тэрмiны: docere( вучыць),doctor
( вучоны ) маюць адзiны корань.
Упершыню тэрмiн ў яго прафесiным гучаннi (для СIДК) пачалi выкарыстоўваць П.Атле i А. Лафантэн для абазначэння сукупнасцi матэрыяльных аб’ектаў з запiсанай iнфармацыяй (кнiг, картаграфiчных дакументаў, пласцiнак, рэпрадукцый).

аб’ект з зафiксаванай iнфармацыяй
Дакумент СIДК – створаны чалавекам матэрыяльны аб’ект з зафiксаванай iнфармацыяй для яе распаўсюджвання ў прасторы i часе, якi мае рэквiзiты для iдэнтыфiкацыi

кожнай з iх. Дакумент нясе карысную менавiта для сваiх карыстальнiкаў iнфармацыю.

якi служыць для атрымання неабходнай для карыстальнiка iнфармацыi (архiтэктурнае збудаванне, жывёла, кнiга, вiдэакассета).



Дакументны статус у СIДК маюць толькi тыя формы матэрыялiзаванай iнфармацыi, якiя першапачаткова стваралiсь як дакументы (кнiга, часопiс, кассета, рэпрадукцыя i iнш.).




ST ISO 5127–2001: Дакумент – гэта зафiксаваная iнфармацыя/матэрыяльны аб’ект, якiя з’яўляюцца адзiнкамi ў дакументацыйным працэсе.

марожанае)
Матэрыяльная канструкцыя (форма) носьбiта мае значэнне надзейнага сродку захавання iнфармацыi. Яна павiнна быць зручнай для захавання, транспарцiроўкi, выкарыстання. Напрыклад, форма кодэкса ў кнiзе, форма скрутку кiна- вiдэа- дакументаў на плёнцы.
– наяўнанасць зафiксаванай iнфармацыi
Iнфармацыя– гэта звесткi, веды, даныя, прызначаныя для перадачы ў працэсе камунiкацыi.
Iнфармацыя ў дакуменце СIДК мае адметныя рысы: семантычнасць (зместавасць);
з’яўляецца носьбiтам сацыяльнай iнфармацыi, створанай чалавекам для выкарыстання ў грамадстве;
перадаецца дыскрэтна ў выглядзе завершанага паведамлення;
кадзiруецца знакамi, што дазваляе яе зразумець праз дэкадзiраванне.

прызначанасць)


Дакументы выкарыстоўваюцца ў прафесiйнай, непрафесiйнай
(адпачынкавай, аматарскай), навуковай, вучэбнай дзейнасцi, пры
павышэннi квалiфiкацыi, i з iншымi мэтамi. Гэта адбываецца як праз
арганiзаваныя структуры доступу да iнфармацыi – iнфармацыйныя
сiстэмы: бiблiятэкi, музеi, архiвы, iнфармацыйныя цэнтры; так i праз
уласныя iнфармацыйныя сховiшчы i сiстэмы ў тым лiку, Интэрнэт.

якога класса, роду, тыпу прадметаў належыць, дзе быў знойдзены i iнш).

Элементы для iдэнтыфiкацыi выкарыстоўваюцца пры стварэннi iнфармацыйна-пошукавых сiстэм: каталогаў, iдэнтыфiкатараў, рэестраў, спiсаў i iнш.

Дакумент з’яўляецца сiстэмным аб’ектам, паколькi мае элементы, звязаныя памiж сабой ў адзiнае цэлае. Без кожнага з iх аб’ект не будзе iснаваць у якасцi дакумента.

Н.Б. Зiнов’ева: агульныя функцыi (сацыяльная, iнфармацыйная, камунiкатыўная)
i спецыяльныя функцыi (прававая, пазнавальная, навучання i iнш.)

Н.С. Ларкоў: сутнасныя функцыi (замацавання iнфармацыi,камунiкатыўная,
захавання iнфармацыi, функцыя гiстарычнай крынiцы, культурная)
i прыкладныя функцыi (кiравання, улiку, выхаваўчая, палiтычная i iнш.)

Н.М. Кушнарэнка: галоўная функцыя(захаванне i перадача iнфармацыi), агульныя функцыя (iнфармацыйная, камунiкатыўная, кумулятыўная) i спецыяльныя функцыя(кiравання, выхаваўчая, эстэтычная, агульнакультурная i iнш.)

Я.А. Плешкевiч :знешнiя функцыi (камунiкатыўная, культурная, гiстарычнай крынiцы), сiстэмныя функцыi (прававая, кiравання, пасведчання)

Функцыi дакумента– гэта яго знешнiя ўласцiвасцi, звязаныя з задавальненнем камунiкатыўных патрэбнасцей грамадства.

гледжання яе зместу, як духоўную з’яву
комплексны падыход, у межах якога кнiга разглядаецца ў адзiнстве зместу i матэрыяльна-канструктыўнай формы

Кнiга – гэта аб’ект, якi характэрызуецца адзiнствам зместу, семiятычнай i матэрыяльна-канструктыўнай формы. Кнiга – гэта адзiн з вiдаў дакументаў, дакумент тэкстава-выяўленчы, апублiкаваны цi электронны, якi мае шырокае распаўсюджанне ў грамадстве.

Лiтаратура – сукупнасць дакументаў, аб’яднаных адзiнствам зместа, цi мэтавым i чытацкiм прызначэннем: медыцынская лiтаратура,навуковая лiтаратура, дзiцячая лiтаратура, мастацкая лiтаратура.
Выданне – гэта дакумент, якi прайшоў рэдакцыйна-выдавецкую апрацоўку, мае выхадныя даныя i прызначаны для распаўсюджвання ў грамадстве.
Публiкацыя – дакумент, даступны для масавага выкарыстання, даступны публiке.

Суадносiны паняццяў «дакумент» i «кнiга»

// Книга. Исследования и материалы. – М., 1989. – Вып. 58. – С. 67–79.