Образ һәм уға хас үҙенсәлектәр презентация

бар. Художестволы эстәлек – ул яҙыусыны тулҡынландыра торған һәм уның хыялы аша “үткән” тормош картиналары. Ә инде әҙәби форма – ул әҫәрҙең эске ҡоролошо һәм тышҡы биҙәге. Художестволы форма тураһында хәстәрлек күрмәү эстәлектең шиғриәтһеҙ, ҡанатһыҙ булыуына алып килә. Һәм киреһенсә, әҫәрҙең формаһын эстәлектән « азат итергә » тырышыу яҙыусыны формализмға юлыҡтыра, уның ижадын халыҡ тормошонан айыра.

эстәлектең үҙ-ара ярашауын кәүҙәләндереүсе материал күрһәткес булып әҫәрҙең композицияһы, жанр үҙенсәлектәре, художество деталдәре тора. Ләкин был ике күркнешнең диалектик берлеге иң тәүҙә һәм туранан-тура художестволы образда сағылыш таба.
Образлылыҡ – матур әҙәбиәттең йәне һәм асылы. Шиғриәттең айырылмаҫ үҙенсәлеге булараҡ, образлылыҡ әҙәби әҫәрҙең бөтөн компоненттарына ла үтеп инә.

образлылыҡтың киң мәғәнәлелегенә бәйләнешле күренештәр инә. Ысынбарлыҡ менән әҙәбиәттәге уның сағылышы араһындағы мөнәсәб бик нескә һәм ҡатлаулы, был мөнәсәбәт арҡаһында тыуған образлылыҡ күҙгә ташланмаҫҡа мөмкин. Шунлыҡтан, был төркөмгә ингән образдар, ғәҙәттә, уҙаллы исем менән йөрөйҙәр

образы – портрет, тәбиғәт образы – пейзаж. « Үлемһеҙлеккә хоҡуҡ » повесы – Александр Матросов ғүмеренең һәм батырлығының образы ул » , - тип әйтәләр икән.

әҙәбиәт ғилемендә биш мәғәнәлә йөрөй: 1. Образ тип художестволы әҫәрҙә һүрәтләнгән кешене – затты атайҙар. Персонаж, герой, тип, характер тигән күренештәрҙең барыһы өсөн дә ул ғөмүм исем вазифаһын үтәй. (Павел Власов образы, Ғәзинур Ғәфиәтуллинобразы, Үлмәҫбай образы).

ғәҙәте бар: « Салауат Юлаев » романында Степен Злобин 18 быуыттығы Башҡортостандың образын тыуҙырҙы », тип әйтергә мөмкин. 3. Образ тигәндән, беҙ ысынбарлыҡтағы иң типик күренештәрҙе шиғриәтле итеп сағылдырыу юлдарын аңлайбыҙ. «Сатирик образ», «Лирик образ», «Аллегорик образ» кеүек төшөнсәләр нәҡ ана шул мәғәнәлә ҡулланылалар.

менән йөрөтөү бар. (Ғ. Сәләмдең «Республика иртәһе» шиғырындағы «йәшәреүсе, яңынан тыуыусы ыласын ҡош» образы, М.Кәримдең «Барыһы ла йәнле бында» әҫәрендәге «үткән яүҙа еңеп ҡайтҡан ҡылыс» образы. Был образдар аша Ғ.Сәләм бөгөнгө башҡорт халҡын, М.Кәрим илебеҙҙең тыныслыҡты яҡларға әҙер тороуын символлаштырып бирә.

ҡулланыла.

төркөмләүсе ғалимдар бар: - Образ-әйбер (Айбалта. Был ҡоралдың бер үк ваҡытта айға ла, балтаға ла оҡшауы образлылыҡ тыуҙыра.) - Образ-һүҙ (Гренада. Атаҡлы әҫәрегеҙҙең яҙылыуына этәргес көс булып нимә торҙо?-тигәнһорауға М.Светлов, ошо һүҙҙең аһәңлелеге, образлылығы тип яуап биргән.) - Образ-тойғо (Һ.Таҡташтың «Мөхәббәт тәүбәһендә» ге «Их, һин йәшлек!» тип башлана торған строфа быға асыҡ үрнәк була ала.) - Образ-фекер (мәҡәлдәрҙең күпселеге, ҡанатлы һүҙҙәр, күп кенә шиғырҙың аҙағы, мәҫәлдәрҙең морале һ.б.)

исемле шиғырҙарында һәйбәт өлгөләр бар.) - Образ-ситуация (Классик миҫалы Гоголдең «Ревизор»ында килеп тыуған хәл). - Образ-хәрәкәт. Уның ҡыҙыҡлы формаһын үҙенең «Йыр тураһында баллада»һында Н.Нәжми бирҙе. Егет һабантуйға ат өҫтөндә сабышҡа килә. Майҙанға килеп сыҡһа, гт күҙе менән күрһен:һабантуй урынында ел генә уйнаҡлап йөрөй, уйын-көлкө шаулай торған ерҙә ут та төтөн генә тороп ҡалған.

драматизм алып килеүен асыҡ итеп күҙ алдына баҫтыра алған:һабантуйҙан кешеләр...һуғышҡа китәләр. Был образ кеше кеше тормошонан ике плюсын (байрам һәм яу) бер уңайҙан һыйҙыра алыуға ирешкән. Ҡамсының үҙенен үҙе ҡылысҡа әүерелеүе халҡыбыҙҙың нисек итеп тыныс тормоштан бик тиҙ хәрби тормошҡа күсеүен символлаштырып килә.