Przywództwo w organizacji. Władza a przywództwo презентация

podejście sytuacyjne
Przywództwo klasyczne, transakcyjne, charyzmatyczne i transformacyjne
Umiejętności i kompetencje przywódcze
Kształtowanie wizerunku przywódcy
Przywództwo w środowisku wielokulturowym
Tworzenie i zarządzanie zespołem, samoprzywództwo

Przywództwo wyższego stopnia, PWN, Warszawa 2009

Literatura uzupełniająca:
E. Gobillot, Przywództwo przez integrację, Oficyna a Wolters Kluwer business, Kraków 2013
K. Pająk, A. Zduniak, Kierownik w XXI wieku, Dom Wydawniczy Elipsa, Warszawa - Poznań 2003
J. Penc, Kreatywne kierowanie, Agencja Wydawnicza Placet, Warszawa 2000
Przedsiębiorstwo przyszłości, red. nauk. I. K. Hejduk, IOiZ Orgmasz, Warszawa 2004

/S.P. Robbins, D.A. DeCenzo, Podstawy zarządzania, PWE, Warszawa 2002, s. 231/
Władza jednostki jest to zdolność do wywierania wpływu na innych pomniejszona o zdolność owych innych do wywierania wpływu na jednostkę. /L.F. Korzeniowski, Podstawy zarządzania organizacjami, Difin, Warszawa 2011, s. 20/

finansowe, zasoby techniczne i in.) w celu sprawienia, że będą one działały zgodnie z wolą podmiotów sterujących, na przykład dysponujących majątkiem, wiedzą lub uprawnieniami danymi przez system polityczny i prawny. Władza jest więc nieodłącznym atrybutem procesu zarządzania, ponieważ aby móc zarządzać organizacją (przedsiębiorstwem, szpitalem, szkołą lub fundacją), trzeba mieć określony zakres władzy. /A. Zakrzewska-Bielawska, Podstawy zarządzania, Wolters Kluwer business, Warszawa 2012, s. 394/

jestem szefem”
Władza nagradzania - „Jeżeli zrobisz to, czego chcę, dam ci nagrodę”
Władza wymuszania - „Jeżeli nie zrobisz tego, czego chcę, ukarzę cię”
Władza odniesienia (charyzma) - „Jestem osobą, z którą powinieneś się utożsamiać”
Władza ekspercka (wiedza) - „Musisz robić to, co mówię, bo to ja jestem ekspertem”

działania były zgodne z oczekiwaniami innych ludzi.
Doceniaj koszty, zagrożenia i korzyści płynące ze sprawowania władzy, wykorzystując takie źródła władzy, które są odpowiednie w określonej sytuacji lub w odniesieniu do określonej osoby.
Korzystaj z władzy w trakcie osiągania celów zawodowych, dążąc do piastowania takich stanowisk, na których rozwiniesz swoje umiejętności, oraz korzystaj z takiego typu władzy, w którym czujesz się swobodnie.
Działaj w sposób dojrzały i panuj nad sobą, unikając impulsywnego i egotycznego okazywania swojej władzy, oraz traktuj ludzi z szacunkiem.
Traktuj władzę jako element konieczny do wykonania zadań i zmierzaj do tego, by czuć się swobodnie, sprawując władzę.

A. Zakrzewska-Bielawska, Podstawy zarządzania, Wolters Kluwer business, Warszawa 2012, s. 399-400.

przez siebie zadań i metod ich realizacji;
Stwarzaj środowisko sprzyjające współpracy, dzieleniu się informacjami, dyskusji i osiąganiu wspólnych celów;
Zachęcaj innych do podejmowania inicjatywy i decyzji oraz wykorzystywania swojej wiedzy;
W razie pojawienia się problemów, dowiaduj się, co o nich myślą inni, i pozwól im uczestniczyć w poszukiwaniu ich rozwiązań;
Nie przeszkadzaj i pozostawiaj pewną swobodę wdrażania do praktyki pomysłów i rozwiązań innych ludzi;
Utrzymuj wysokie morale i wysoki poziom wiary w siebie u pracowników poprzez docenianie ich sukcesów i zachęcanie do wysokiej efektywności.

J.R. Schermerhorn, Zarządzanie, PWE, Warszawa 2008, s. 241.

kształtowania celów grupy lub organizacji, motywowania zachowań nastawionych na osiągnięcie tych celów oraz pomagania w ustalaniu kultury organizacji.

Właściwość - jest to zestaw cech przypisywany jednostkom, które są postrzegane jako przywódcy.

i zakłada istnienie pewnych podstawowych cech lub ich zestawów, które odróżniają przywódców od nieprzywódców oraz przywódców skutecznych od nieskutecznych.

Zestawy cech i umiejętności przywódczych wg wybranych autorów:

innymi, tolerancja na stres, upór i stanowczość, inteligencja, odwaga oraz umiejętności: tworzenia wizji pożądanego stanu, kreatywność i innowacyjność, takt i talenty dyplomatyczne, sprawność perswazyjnego mówienia i słuchania, szybkie podejmowanie decyzji, umiejętność stawiania zadań i organizowania pracy. /K. Obłój/
Wysoki stopień odpowiedzialności, entuzjazm, wytrzymałość, oryginalność w rozwiązywaniu problemów, pewność siebie, akceptacja konsekwencji własnych decyzji, gotowość do łagodzenia frustracji i napięć, zdolność do wpływania na zachowania innych. /R. M. Stogdill/

Zestawy cech i umiejętności przywódczych wg wybranych autorów:

bycia),
chłód, arogancja, powściągliwość,
zdradzanie tajemnic, nadużywanie zaufania,
nadmierne ambicje i koncentracja na walce o władzę,
nadmierna kontrola, brak delegowania uprawnień decyzyjnych,
nieumiejętność budowania zespołu,
wybór słabych i nieefektywnych podwładnych,
trudności z myśleniem strategicznym,
brak elastyczności w przystosowaniu się do różnych szefów,
nadmierne uzależnienie od swojego mentora.

sumienność / traktowanie pracy poważnie i odpowiedzialnie
stabilność emocjonalna
zgodność / zdolność do współpracy
otwartość w znaczeniu gotowości do wysłuchiwania nowych pomysłów i zmiany własnych poglądów

zachowaniach, w odróżnieniu od cech, którymi się wykazywali konkretni przywódcy.
Badania przeprowadzone na Ohio State University. Dwa wymiary zachowań przywódczych:
inicjowanie struktury oraz
życzliwość.
Badania przeprowadzone na University of Michigan. Orientacja przywódców na:
produkcję
pracowników.

uzależniony winien być od rozkładu trzech czynników:
Relacja: przywódca – członek (zaufanie, lojalność);
Struktura zadań: praca rutynowa i powtarzająca się czy zmienna i złożona;
Władza związana ze stanowiskiem: stopień uprawnień posiadanych przez menedżera.

Mary Kay Asch z Mary Kay Cosmetics
Steve Jobs z Apple
Hank Greenberg z AIG
Jack Welch z GE
Dennis Kozlowski z Tyco
Michael Eisner z Disneya
Carly Fiorina z HP

spośród zwykłych ludzi i jest traktowana jako obdarzona ponadnaturalną, nadludzką czy przynajmniej szczególnie nadzwyczajną mocą lub właściwością. /Max Weber/

wyrażoną w postaci wyidealizowanego celu – proponującą lepszą przyszłość od stanu obecnego; potrafi wyjaśnić znaczenie tej wizji w sposób zrozumiały dla innych.
Ryzyko osobiste. Przywódca jest skłonny do podejmowania wysokiego ryzyka osobistego, ponoszenia wysokich kosztów i do poświęceń na rzecz osiągnięcia wizji.
Wrażliwość na potrzeby zwolenników. Przywódca dostrzega uzdolnienia innych i reaguje na ich potrzeby i uczucia.
Niekonwencjonalne zachowania. Przywódca zachowuje się w sposób postrzegany jako nowy i niezgodny z normami.

S.P. Robbins, T.A. Judge, Zachowania w organizacji, PWE, Warszawa 2012, s. 265-269.

charyzmatycznym przywódcą?
Na obydwa pytania odpowiedź brzmi „TAK”.

siebie aurę charyzmy dzięki utrzymywaniu optymistycznego podejścia, wykorzystywaniu pasji jako katalizatora do generowania entuzjazmu oraz komunikowaniu się za pomocą całego ciała, a nie jedynie za pomocą słów;
Dana osoba powinna przyciągać innych przez stworzenie więzi, które inspirują innych do pójścia za nią;
Dana osoba powinna ujawniać potencjalne możliwości innych, korzystając z ich emocji.

uwzględniającej interesy uczestników organizacji, pobudza proces uczenia się i inspiruje nowe sposoby myślenia, doprowadzając ludzi do większych osiągnięć w dążeniu do dużej efektywności. Przywódcy transformacyjni wywierają głęboki wpływ na swoich zwolenników.
Przywództwo transakcyjne - dotyczy codziennych, rutynowych obowiązków wykonywanych przez lidera polegających na kierowaniu wysiłkami innych poprzez zadania, nagrody, struktury. Przywódcy transakcyjni koncentrują się na bieżącej działalności i zysku oraz tak zmieniają świat, by lepiej pasował do wyznawanych przez nich wartości i idei.

innych ludzi, cechuje go melomania (skupienie na własnej doskonałości, samozadowolenie), omnipotencja (wszechmoc), niecierpliwość (chce mieć wszystko natychmiast) oraz poczucie nietykalności. Chce być kochany dla niego samego, a inni ludzie powinni służyć jemu i jego projektom.
Przywódca zaborczy – postrzega innych ludzi jako przedmioty miłości i nienawiści, zwłaszcza ich i wykorzystuje do własnych celów. Jego popędowi posiadania towarzyszy uczucie zazdrości, nie toleruje oporu. Wyzwala on w swoich współpracownikach zarówno popędy sadystyczne, jak i bierność oraz posłuszeństwo.
Przywódca uwodzicielski – postrzega innych jako istoty, które trzeba oczarować (kochać, ale przede wszystkim być przez nie kochanym). Umie wyzwalać przywiązanie współpracowników, fascynując ich, sprawiając im przyjemność i uwodząc. Może przyjmować różne postawy – od uwodzenia wszystkich, poprzez wybrzydzanie i niezadowolenie, do postawy pasywnej.
Przywódca roztropny – jest najdojrzalszy psychicznie, cechuje go życzliwość i szacunek do innych ludzi, sprawuje władzę, nie zagrażając innym. Może budzić respekt ,ale nigdy strach, sprawia wrażenie po ojcowsku opiekuńczego, dba o rozwój swoich podwładnych, tworzy atmosferę sprzyjającą harmonijnemu rozwojowi.