Teoretyczne podstawy masażu - zasady masażu klasycznego презентация

ściśle usystematyzowany układ rękoczynów mających na celu poprawę stanu pacjenta. Dla zachowania odpowiednio silnego oddziaływania na organizm przestrzegamy kolejności technik masażu, gdyż każda technika jest wstępem do kolejnej a kolejna kontynuacją poprzedniej.

do serca, jest to kierunek przepływu krwi żylnej, czyli krwi wracającej z obwodu. Ta część układu krążenia jest częścią „bardziej bierną”, gdyż żyły są naczyniami nie pracującymi tak dynamicznie jak tętnice, prawidłowy przepływ przez nie krwi jest warunkowany przez dynamiczną pracę mięśni szkieletowych. Stąd też w przypadku dolegliwości bólowych lub innych jednostek chorobowych upośledzających pracę mięśni, jest wskazane wspomaganie mechaniczne w postaci ruchów ugniatania, ucisku czy wyciskania mięśni, a co za tym idzie naczyń krwionośnych i wymuszenie z zewnątrz przepływu krwi w porządanym kierunku.

przeciwwskazań do jego wykonywania. Oceniamy aktualny stan pacjenta na podstawie zwięzłego i rzeczowego
wywiadu, który należy przeprowadzić przed każdym zabiegiem!!!

boleć, gdyż inaczej nie ma swojego działania, jest to błędna a wręcz szkodliwa teoria, która prowadzi niejednokrotnie do pogorszenia stanu pacjenta. Naturalną reakcją na ból jest wzrost napięcia mięśniowego, wiąże się to z obroną mięśniową organizmu przed większym uszkodzeniem tkanek, wzrost napięcia generuje większy ból i prowadzi znów do wzrostu napięcia mięśni jest to prosty schemat „ błędnego koła”. Podążając za tą zasadą możemy sformułować prosty wniosek, iż masaż który boli powoduje wzrost napięcia mięśniowego, a celem masażu samym w sobie jest rozluźnienie i uwolnienie z mechanizmu błędnego koła.

być wykonany delikatniej, z zachowaniem należytej ostrożności i zwróceniem szczególnej uwagi na reakcję organizmu na poszczególne techniki, jak i całość oddziaływania.
Zachwianie homeostazy organizmu zbyt mocno może skutkować pogorszeniem stanu zdrowia.
Kolejne masaże powinno się stopniowo wydłużać z jednoczesnym wzrostem ich siły, gdyż organizm posiada zdolność adaptacji.

pacjenta w danym dniu,
jednostki chorobowej z jaką przychodzi,
wielkości masowanej powierzchni,
tego który to zabieg z kolei w serii leczniczej.

masaż pojedynczej części ciała nie powinien trwać krócej niż 10 min,
Im większy obszar masujemy, lub im więcej części ciała objęte jest zabiegiem, tym czas trwania masażu poszczególnych części jest krótszy
w sumie staramy się nie przekroczyć ok. 1 godz..

chwyt masażu powtarzamy przynajmniej dwukrotnie a nierzadko wielokrotnie, celem wywołania większego odczynu.
Chwyt nie powtórzony pozostaje w zasadzie, nie zarejestrowany przez organizm, więc i nie ma na niego reakcji.

masażu powtarzamy przynajmniej dwukrotnie a nierzadko wielokrotnie, celem wywołania większego odczynu.
Chwyt nie powtórzony pozostaje w zasadzie, nie zarejestrowany przez organizm, więc i nie ma na niego reakcji.

nie powinno się przerywać rozpoczętego chwytu, gdyż zmieniło by to na niekorzyść siłę oddziaływania całego zabiegu.
Masaż przerwany należy rozpocząć od początku.

masaż „męczy” organizm, więc po zabiegu zalecany jest krótki odpoczynek ok. 15 – 20 min.
Niestety w praktyce leczniczej zasada ta jest niezwykle rzadko zachowywana, ze względu na ciągły pośpiech i nawarstwienie obowiązków zawodowych.

ponieważ mogłoby to prowadzić do rozszerzenia, lub powstania w miejscu masażu stanu zapalnego, ze swoimi charakterystycznymi objawami jak ból i ograniczenie funkcji (ruchomości).

do 15 zabiegów, jest to klasyczna seria lecznicza,
Serię można wydłużyć nawet do 50 zabiegów, jednakże w połowie tak długiej serii należy zrobić przynajmniej kilkudniowa przerwę.
Celem zastosowania tejże pauzy jest odstawienie na chwilę bodźca, tak aby organizm nie przyzwyczaił się do masażu i nie przestał po prostu na niego reagować, jako na sytuacje powtarzalna i normalną.
Jeżeli nie ma przeciwwskazań masaż wykonujemy codziennie lub co drugi dzień.

nie korzystającego nigdy wcześniej z leczenia masażem mogą spowodować pogorszenie stanu zdrowia.
Pacjent może czuć się obolały, zmęczony czy nadmiernie senny, jest to efekt przetwarzania przez organizm dużego obciążenia jakim jest masaż.
Efekt ten jest pozorny i nietrwały, po ok. 3 – 4 zabiegach powinien całkowicie ustąpić, a stan pacjenta powinien już sukcesywnie się poprawiać
Należy poinformować pacjenta przed masażem o możliwości wystąpienia stanu pogorszenia zdrowia

w najwęższym zakresie, tak aby móc monitorować postępy naszej pracy, ale także, aby mieć zabezpieczenie w razie jakichś roszczeń ze strony pacjenta

się w sprzęt konieczny do wykonywania zabiegów, jak również umieć zorganizować własną przestrzeń do pracy, tak aby była przyjazna i bezpieczna dla masażysty i pacjenta. Przygotowanie gabinetu jest ściśle określone przez ustawodawcę, odpowiednie przepisy regulują podstawowe kwestie. Można je znaleźć na stronach informacji publicznej odpowiedniego oddziału WSSE (SANEPID) lub na stronach ministerstwa zdrowia.
Niemniej jednak gabinet powinien być na tyle duży, aby można było postawić przynajmniej jedną leżankę do masażu w taki sposób, aby z każdej strony pozostał swobodny dostęp i zapewnić temperaturę nie niższą niż 18oC.
Po spełnieniu wymogów sanitarno-epidemiologicznych można zabrać się za przygotowanie stanowiska pracy, tzn. zadbać o odpowiedni sprzęt konieczny do wykonywania masażu.
Podstawowym i najważniejszym elementem gabinetu niezmiennie pozostaje stół do masażu, rzecz mogłoby się wydawać prosta w swej budowie i obsłudze. Niestety wybór stołu nie jest prosta rzeczą, gdyż ma on Nam posłużyć przez wiele lat i gwarantować bezpieczeństwo pracy z pacjentem a jednocześnie zabezpieczać nasze potrzeby i chronić kręgosłup terapeuty przed przeciążeniami.