Боровский ауруы презентация

университеті Медицина факультеті

СӨЖ
Тақырыбы: Боровский ауруы


Қабылдаған: Сейтова Г.Е Орындаған: Бердикулов Э Тобы: ЖМ -016

некроздық лейшманиоз.
Висцеральды лейшманиоз
ІІІ Қорытынды
Пайдаланылған әдебиеттер

Боровский бірінші рет анықтаған. Адамның денесін лейшманиялар шіркейі шаққанда өтеді, инкубациялық кезеңінен кейін тістеген жерде қабыну инфильтраты түзіледі,ол жарамен жайылады.Біздің елде көбінесе Сырдария аймағында кездеседі.

minor қалалық жерлерде,ірі ауылдарда кездеседі. Инкубациялық кезеңі 3-9 айдан 2-3, 5 жылға дейін созылады,сонымен бірге аурудың даму ағымы орташа есеппен 1жылға дейін созылады.
Инкубациялық кезең өткенен кейін, шіркей тістеген жерде сәл көтеріңкі,ұсақ бұршақтай,қоңыр түсті түйіншек пайда болады.Біртіндеп,шеттеріне қарай ақырын өсіп үлкейеді. Диаметрі 1,5-2см дейін жеткенде қалыпты терінің деңгейінен біраз көтеріліп тұрады. Консистенциясы шамалы тығыздау.

эрозия көрінеді. Бірте-бірте эрозия дөңгелек, сопақ, иректі,түбінде әлсіз грануляция түйіршектері бар үстірт жараға айналады.Жара қан аралас ірің сұйықтығын шығарады, жеңіл құрғақ қабық түзеді. Сіңбеде орналасқан жара көтерінкі қоңыр-қызыл түсті белдеумен қоршаулы болып көрінеді.Жараның түбі ақырындап тазаланып,анық грануляциямен жабылады және тыртықтанады. Инфильтрат біртіндеп ыдырайды.

кезеңі қысқа бір аптадан екі аптаға дейін және ауру онша ұзаққа созылмайды. Икубациялық кезең өткенен кейін шіркей шаққан жерде сыздауыққа ұқсас,ашық-қызыл сіңбе пайда болады,1-2 апта өткен соң ыдырап, терең жара түзіледі,оның шеттері кесілгендей, түбі тегіс емес, біраз іріңі бар. Сарғыш-сұр некрозды массамен жабылады.

және оданда үлкен болуы мүмкін. Жара шеті иректелген. 2-3ай өткен соң инфилбьтратың өсуі және жараның үлкеюі тоқталады. Жараның түбі біртіндеп некрозды массалардан тазаланып, түйіршкетенген грануляциямен жабылады.Кейде жараның ортасында вегетациялар және де сүйел тәрізді өсінділер пайда болады.Ортасынан басталып, шеттеріне жаралы шұнқыр қалдыра бір сызықты тыртық түзеді. Процесс терең тыртықпен біттеді

Оңтүстік Кавказ және Турция, Олардың 75% Грузия, Италия, Албания және Испания да кездеседі.

лифагенді жол арқылы түседі. Бүйректі, бауырды, т.б.ағзаларды зақымдайды.

денелер көрінеді, олардың протоплазмасында екі ядро –трофикалық және қозғалтқыш байқалады.Рамановский-Гимза бояуымен бояғанда протоплазмасы ашық-көк түске боялады,трофикалық ядросы-қызыл немесе қызыл-күңгірт,қозғалтқыш ядросы-қара күңгір түске боялады.

болуы мүмкін,ал селолық түрінде тері лейшманиозымен ауыратын жабайы кеміргіштерден жұғады.Тері лейшманиозымен ауырып жүрген адамға, ауру жаңадан ұзақ уақытқа дейін жұқпайды, бірақ иммунитет тұрақты емес, инфекциялық түрде-

болуы мүмкін,ал селолық түрінде тері лейшманиозымен ауыратын жабайы кеміргіштерден жұғады.Тері лейшманиозымен ауырып жүрген адамға, ауру жаңадан ұзақ уақытқа дейін жұқпайды, бірақ иммунитет тұрақты емес, инфекциялық түрде- аурудан айыққан соң қайта жұқтыруы мүмкін.

крови
 

Вертикальный (ВЛ)
- от матери младенцу
 

қол-аяқта, бірақ ыстық климатта, жеңіл киім киетін халықтарда және ештене жабынбай ұйықтағанда,терінің басқа жерлерінде жиі шағады. Бірінші түрінде лейшманиомалар саны біреуден 20-30 дейін жетеді. Екінші түрінде лейшманиомалар әдетте көбірек: кейбір
ауруларда 100-200 дейін болуы мүмкін.

түспейді. Қателеспеу үшін диагнозды бактероскапиялық әдіспен зерттеп дәлелдеу керек. Эндемиялық аймақтан басқа жерде тері лейшманиозының диагнозын қою қиын. Аяқта орналасқан кезде кәдімгі эктимадан ажырату керек: кейінгісінен айырмасы – жаралы лейшманиоманың тығыздығы мерездің гуммасынан азырақ және инфильтраттың шектелуі де анық емес; Тері туберберкулезінен айырмасы-салбырап тұрған шеттерінің болмауы және қанық грануляция бар: жаралы- вегетациялық пиодермияда терең іріңді қалта және жолдары болады. Лейшманиома анамездік мәліметтерімен дәлелденеді, ал түбегейлі диагнозды бактероскапиялық зерттеуден кейін анықтайды.

мүмкін, осыдан лимфангонит және лимфаденит дамиды. Олар көбінесе ауырлау, екінші түрінде өтеді. Лимфа тамырлары жуан тәж сияқты байқалады. Тамырдың жолында жиі тығыз түйіндер пайда болады,олар жайылып екіншілік жара түзеді.

болады,кейінен олар сорылады не ыдырап ұсақ жара түзеді.
Лейшманиомалардың жиі байқалатын, әсіресе екінші түрінде,пиогенді инфекциямен асқынуында тілме,флегмона, абцестің дамуы,тері зақымдануының клиникалық белгілерін біраз өзгетуі мүмкін.

лейшманиоманың орнында қалған тыртықтың айналасында,кейде үстінде жалпақ,сәл көтеріңкі, қоңыр түсті ұсақ төмпешіктер пайда болады.Олар жұмсақ консистенциялы, дияскопия анық, қоңыр анық көрінеді және кәдімгі жегінің төмпешіктеріне ұқсас.Олардың саны біртіндеп көбейеді, көп жылға созылып, аса қиын емделеді. Туберкулоидті лейшманиоз көбінесе беттің терісінде орналасады, балалар мен жасөспірімдерде де кездеседі.

Әр методтың өзінің көрсеткіштері бар. Аурудың дәрежесі ,
жайылуы және орналасуына байланысты.Хирургиялық немесе физотерапиялық жою(лазеротепаия, электрокоагуляция, диатермокоагуляция). Терідегі көптеген жаралық элементтер кезінде комплексті ем жүргізеді.

балаларға 0,1г 2-3рет күніне қолданады.
Рифамицин ішке қолдануға ересектерге 0,3г 2-3 рет күніне әр30-40 мин сайын тамақтан бұрын. Балаларға 7.5-10мг\кг 2 рет қолдану керек.
Моноцин бұлшықетке 250000 бірліктен 3 рет 12-15 кун бойы салынады.

тәулігіне-0,6г бересулді. Жараға 5% сульфаниламид не 3% метациклин қосылған май, коллаген кеуегіне антибиотик қосып таңып тастайды.