Актиномиоциттер (Actynomyces туыстастығы) презентация

клиникалық көрінісі көп-іріңдеу, абцесс, жыланкөз түзетін гранулематозды ауру. Адамдармен қатар жануарларда ауырады. Қоздырғыштары актиномиоциттердің түрлері болып табылады. Науқастың диагнозы көп жағдайда кешіктіріліп қойылады.

Кіріспе

Кейінірек 1877жылы неміс ветеринары Отто Боллингер ірі қара малда ісік тәріздес зақымдануларда кристал сияқты дәнді бөлшектерді тапқан. Осыған байланысты оларды друзалар деп атаған. “Актиномикоз”(сәулеленген саңырауқұлақтар) терминін неміс ботанигі Карл О`Харз 1877ж грануладағы жіпшелерінің саңырауқұлақтардың мицилелері тәріздес сәулеленіп таралауына қарап ұсынған.

Тарихы

кездесетін анаэробты түрі-A.israeli, кейбір түрлері propionobacterium немесе bifidobacterium туыстығына жатады. Қалған түрлерінің ішінде жиі кездесетіндер: a.bovis, a.viscosus, a.naeslundii, a.odontolyticus болып табылады.

Тармақтары бар жіпшелері мен жіңішке таяқшалар, грамша оң боялады, қозғалмайды. Саңырауқұлақтардан айырмашылығы жасуша қабырғасында хитин немесе целлюлозасы жоқ, қабырғасының құрылымы грам оң бактериялар сияқты. Мицеллиялары қарапайым, жіңішке, тармақталған, тік немесе иілген таяқшалар. Актиномиоциттердің ерекше қасиеттері- жақсы дамыған мицелиий түзеді. Мицелиийдің гифарлары бөлінбеген. Таяқша пішінді актиномиоциттердің ұштары жуандау. Жағындыда жұптасып, V, Y- тәрізді немесе қатарласып орналасады. Барлық морфологиялық пішіндері шынайы тармақталуға қабілетті,әсіресе тиогликольді жартылай сұйық қоректік ортада. Грам әдісімен нашар боялады. Жиі-дәнді немесе таспих пішінді. Конидиялары жоқ. Қышқылға тұрақсыз. Типтік өкілі- Actynomyces bovis.

Тыныс алуы бойынша –облигатты анаэробтар, факультативті анаэробтар капнофилдер. Баяу өседі-7-10 тәулік. Қанды агарда альфа, гамма гемолиз береді. Жүрек-ми қосылған агарда, сарысу мен қанмен байытылған орталарда, ашытқы экстракты қосылған орталарла, Сабуро және Чапек орталарында жақсы дамыған. Кейбір түрлері мицеллийге ұқсас жіпше микроколониялар түзеді. Екі аптадан кейін S-пішінді, құрғақ,қиқым сияқты колониялар пайда болады. Кейбір штамдардың пигменттері бар. Actynomyces israeli қарапайым қоректік орталарда жақсы өспейді,сарысу, ақуыз қосылған қоректік ортамен тығыз байланысқан колониялр түзеді. Actynomyces odontolyticus қаны агарда қызыл түсті, бетта гемолиз аймағы бар колониялар түзеді.

янтарь қышқылына дейін. Индол түзбейді.
Антигендік қасиеті
Жасуша қабырғасының түрспецификалық антигендері дифференциалаушы белгілері болып табылады. ИФТ көмегімен 6 сериологиялық топтарға бөлінеді: A,B,C,D,E,F

бірден жойылады. Пенициллин, эритромицин, тетрациклин, клиндамицинге сезімтал. Дегенмен, фунгицидтық препараттаға тұрақты. Тәжірибеде кеңінен қолданылатын дезинфектанттар мен антисептиктерге сезімтал.
Негізгі мекендейтін ортасы-топырақ. Тұрақты түрде суда, ауада әртүрлі қоршаған орта обътілерінде, өсімдік, жануарлар мен адамдарда табылады. Адам және сүтқоректілерде ауыз қуысының шырышты қабатында орналасады.

қоршаған орта объектілері,науқастар мен бактеро-тасымалдаушылар (адам мен жануар)
Жұғу механизмі: аэрогенді
Көбінесе таралу механизмі-қарым-қатынастық жанасу
Берілу жолдары-жарақат арқылы.

қабылдағыштық шартты патогендік микроорганизмге сәйкес келеді. Актиномиоциттер көп мөлшерде адам ағзасында қалыпты микрофлора құрамында кездесіп отырады. Яғни сау адамның ауыз қуысында, ас қорыту жолдарында, қынапта кездеседі. Бұл микроорганизмдер адамдарда тіс кариесі, периодонтит, көз инфекцияларым және жатырішілік контрацевтік заттарды қолданған кезде дамитын инфекциялық аурулар және де басқа да қабыну үрдістерді дамуы кезінде маңызды орын алады.

және факультативті анаэробты актиномиоциттер тудыратын адам және жануарлардың созылмалы оппортунистік инфекциясы. Актиномиоциттерауыз қуысы мен ішектің қалыпты микрофлорасының құрамына кіретіндіктен эндогенді инфекция дамуы мүмкін. Түрлі ағзалар мен тіндерде қабыну ошақтары-актиномалар түзеледі. Актиномаларда актиномиоциттердің друзалары табылады. Оппортунистік инфекция тудырады.
Алғашқы атиномиоцтиттік зақымданулар олардың орналасқан жерлерінле пайда бола бастайды. Содан соң біртіндп тері асты шелмайлар, байланыстырушы тін, лимфа жіне қан арқылы бүкіл ағзаңа тарала бастайды.

гранулемалық қабынумен сипатталады. Белгілері полиморфты. Орналасуы бойынша мойынды-беттік, торакальді, абдоминальды, зәр-шығару –жыныстық сүйек-буындық, сепсистік түрлері бар.
Ең жиі кездесетін түрі жақ-бет және мойын –беттік түр болып табылады.(57-97%) өкпе актиномикозы оған қарағанда аз кездеседі. 1шілік және 2шілік зақымдану түрінде пайда болады. Бастапқы кезде бронхит, плеврит, интерстициальды пневмония сияқты клиникалық көрініс береді.

– кіші жамбас қуысы ағзаларының перфорация салдарынан дамиды. Ол- аппендикстің жарылуы, ойық жараларының тесілуі, хирургиялық дивертикулиттер мен басқа да жарақаттық зақымданулар.
Тіндік актиномикоз кезінде пролиферация дамып, жиектері грануляцияланған көптеген абцестер, іріңді ошақтар мен жыланкөздері бар қуыстар пайда болады. Ірің ішіндегі диамерті 1мм пішінді түсі әртүрлі қырыққабатқа ұқсас друзалар табылады.

клиникалық көрінісі көп-іріңдеу, абцесс, жыланкөз түзетін гранулематозды ауру. Адамдармен қатар жануарларда ауырады. Қоздырғыштары актиномиоциттердің түрлері болып табылады. Науқастың диагнозы көп жағдайда кешіктіріліп қойылады