Слайд 1ÂŞIK TARZI TÜRK HALK EDEBİYATI
Слайд 2ÂŞIK TARZI TÜRK HALK EDEBİYATI
İslamiyet’ten önce başlamıştı.
Eskiden kam,baksı adı verilen
ozonlara bu dönemde AŞIK adı verilmiştir.
17. yüzyıldan sonra divan edebiyatından etkilenmeye başlamıştır.
Âşıklar şiirlerini bağlama adı verilen sazlarla köy köy dolaşıp söylemiştir.
Aşık Edebiyatı hayali olaylardan çok, gerçekçiliğin ön plana çıktığı bir edebiyattır.
Dili sadedir.
Nazım birimi dörtlüktür, yarım kafiye kullanılmıştır.
Son dörtlükte şairin mahlası kullanılır.
Aşk, ölüm, gurbet, ayrılık konuları sıklıkla ilenmiştir.
Coşkulu, lirik bir söylenişi vardır.
Koşma, mani, Türkü, semai, varsağı destan gibi biçimleri mevcuttur.
Слайд 3Özellikleri
Aşık veya ozan denilen kişilerin, saz eşliğinde söyledikleri şiirlerden oluşur.
Genelde sözlü
olmasına rağmen şairler, şiirlerini “cönk” dedikleri defterlerde toplamışlardır.
Şairler, halkın içinden çıktığından halk dilini kullanmışlardır.
Nazım birimi dörtlüktür, yarım kafiye kullanılmıştır.
Şiirlerin son dörtlüğünde şairin adı veya mahlası geçer.
Koşma, semai, destan, varsağı gibi nazım şekilleri kullanılmıştır.
Hece ölçüsü kullanılmıştır.
Hece ölçüsünün 7’li, 8’li ve 11’li kalıplarına ağırlık verilmiştir.
Слайд 4Âşık edebiyatının önemli temsilcileri:
13. yy:
Yunus Emre
Слайд 516. Yüzyıl
Karacaoğlan
Pir Sultan Abdal
Слайд 6
17. Yüzyıl
Kayıkçı Kul Mustafa
Слайд 719. Yüzyıl
Erzurumlu Emrah
Aşık Ruhsati
Слайд 820. Yüzyıl
Murat Çobanoğlu
Şeref Taşlıova
Слайд 9Âşık tarzı Türk şirinin nazım şekil ve türleri
Şekiller: koşma, semai,
varsağı, destan.
Türler: güzelleme, koçaklama, taşlama, ağıt.