Jezus Chrystus презентация

POKUTA NAMASZCZENIE CHORYCH
KAPŁAŃSTWO
MAŁŻEŃSTWO

a potem zmartwychwstał, abym ja mógł żyć wiecznie-jest dla mnie Legendą, Prorokiem, Mędrcem, Filozofem, -czy też SYNEM BOŻYM, BOGIEM CZŁOWIEKIEM, moim Stwórcą, moim Zbawicielem?

rządzą rzymscy namiestnicy odmawiając swobody wyznawania wiary. Naród żydowski oczekuje spełnienia proroctw-nadejścia Mesjasza- króla – namaszczonego. Byłoby dobrze gdyby nadszedł teraz i wyzwolił naród spod panaowania rzymskiego.
Oto rzeczywiście pojawia się ktoś, porywa słuchaczy mową osobowością, mądrością....Naucza.
Wrażliwy na ludzką niedolę, wyrozumiały i przebaczający, podkreśla godność każdego człowieka, przygarnia potępionych i odrzuconych.

Pana Boga swego, całym swoim sercem, całą swoją duszą, całym swoim umysłem i całą swoja mocą. Drugie jest to: Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego” Nie ma innego większego przykazania większego od tych” (Mk 12-29-30).

rozkazuje i są Mu posłuszne”Mk 1, 27
„nigdy jeszcze nie widzieliśmy czegoś podobnego”Mk 2,12
„kim On właściwie jest, że nawet wichrom i wodzie rozkazuje i sa Mu posłuszne”Łk 8,25

nie wie, kim jest Syn, tylko Ojciec; ani kom jest Ojciec, tylko Syn i ten, komu Syn zechce objawi攣k 10,22
„Ja i Ojciec jedno jesteśmy”J 1,30
„Ojciec jest we Mnie a Ja w Ojcu” J 1,38

Jezusem:

„Odpowiedział Mu Szymon Piotr: Tyś jest Mesjasz, Syn Boga Żywego” Mt 16, 16

jest Mesjaszem, Synem Bożym, i abyście wierząc mieli życie w imię Jego”J 20, 31 (tak napisał umiłowany uczeń Jezusa Jan).

w postaci człowieka? Czy nie wystarczyły świadectwa o Bogu Jedynym dawane przez proroków?Czy nie wystarczyły cuda dokonywane przez nich?

na świat przyjść sam Bóg w ludzkim ciele. On dopiero mógł pojednać ludzkość ze swoim Stwórcą, przypomnieć i uporządkować reguły życia ludzkiego.
Jego zwycięstwo nad grzechem i szatanem daje nam nadzieję na życie wieczne w szczęściu z obcowaniem z Bogiem.” W domu Ojca mego jest mieszkań wiele” J 14

przed wami życie i śmierć błogosławieństwo i przekleństwo. Wybierajcie więc życie, abyście żyli i wy i wasze potomstwo, miłując Pana Boga swego, słuchając Jego głosu, lgnąc do Niego” Pwt 31, 30.3

wiecznego! Całun pozwala nam zrozumieć doświadczenia, przez jakie zechciał przejść Jezus, zanim wstąpił do nieba. To bezcenne Płótno przekazuje nam z dramatyczną wyrazistością najważniejsze dla nas orędzie: źródłem każdego chrześcijańskiego życia jest odkupienie uzyskane dla nas przez Zbawiciela, który przyjął naszą ludzką kondycję, dla nas cierpiał, umarł i zmartwychwstał. Święty Całun mówi nam o tym wszystkim. Jest świadectwem jedynym w swoim rodzaju. To zbawcze orędzie przyjęli i przyswoili sobie błogosławieni, których dzisiaj czcimy po raz pierwszy. Kościół kontempluje ich życie z radością. Raduje się w Duchu, ponieważ dostrzega już w nich znak niebieskiej ojczyzny, chwalebnego domu Boga, który czeka na nas wszystkich.
«W domu Ojca mego jest mieszkań wiele. (...) Idę przecież przygotować wam miejsce» (J 14,2) - powiedział Jezus do uczniów w przeddzień męki. Nowi błogosławieni zajęli już miejsca, które przygotował im Chrystus po wstąpieniu do nieba. Teraz to zadanie czeka nas, którzy pielgrzymujemy jeszcze po ziemi. Po wniebowstąpieniu Jezusa dwaj aniołowie zapytali apostołów: «dlaczego stoicie i wpatrujecie się w niebo? Ten Jezus (...) powróci» (por. Dz 1,11). To pytanie skierowane jest także do nas.
Czas, w którym żyjemy, jest czasem czujnego i czynnego oczekiwania na chwalebny powrót Chrystusa. Duch nasz, przeniknięty żywą nadzieją, raduje się i woła: «Przyjdź, Panie Jezu!» A odpowiedź, zawarta w Księdze Apokalipsy, napełnia radością nasze serca i serca wszystkich wierzących: «Zaiste, przyjdę niebawem. Amen!» (Ap 22,20)...»