ХVI-XIX асрларда бухорода маданий хаёт презентация

С.

маданият.

Maktabda ikki yil o'qigach, o'quvchilar madrasaga o'tkazilardi. XVI asrda Samarqandda Shayboniyxon madrasasi, Buxoroda Abdullaxon, Toshkentda Baroqxon va Ko'kaldosh madrasalari va boshqa ta'lim muassasalari quriladi va faoliyat yuritadi. Madrasada uch bosqichli ta'lim joriy etilgan bo'lib, uning har bir bosqichida 7 yildan o'qilardi. Shunday qilib, o'qish 21 yil davom etardi. O'quvchilar ilohiyot ilmidan, hisob-kitobdan, handasa, fiqh, mantiq, musiqa, she'r san'atidan ilm olardilar.

кечирди. ХVI асрда хунармандчиликнинг ривожланиши транзит ва ички савдонинг кенгайишига ёрдам беради.. Марказий Осиё, Хиндистон, Эрон, Балх, Россия, Туркия ва бошқа мамлакатлар билан савдо-сотиқ ва дипломатик алоқада бўлди.

борди

шуаро номли адабиёт анталогияси бунинг яққол ифодасидир. Бу қомусий анталогияда 100 дан ортиқ адабиёт арбобларини ижод ва таржимаи холлари ўрин олган. Мамлакатда хунар ва савдо ишларининг ривожланиши илм ахлини ижтимоий кенгайишига таъсир кўрсатди.

савдогарлар ва оддий кишиларнинг маркаларида фаол қатнашиб турганлигини баён қилади. Уларнинг аксарият шеър ёзиб турганлиги ўша давр табақаларининг маданий жиҳатдан юксак савияда эканлигидан далолат беради.

ўзбек тилида ёзилагн муаллифи номаълум (нурратнома) Муҳаммад Солиҳнинг Шайбонинома асарлари ўзбек тилда ёзилган. Бундан ташқари машҳур тарихчи Шарофиддин Али Яздийнинг тарихий асарлари хусусан "Зафарнома"си Улуғбекка бағишланган "Мунтахаби Жомеъ ва таворихи шохи" деган асарлар ўзбек тилига ўгирилди.

Монументал биноларнинг тарихи киёфаси ўзгаради. Бухоро шаҳри баланлиги 10 метрли девор билан ўралиб, шаҳар дарвозалари қурилади.

анъаналаридан фойдаланилди, шаҳар ташқарисида монументал бинолар қурилди. Ҳовлилар тўрт тамондан айвон хужралар билан ўралди.

майда ўсимлик нақшли парчинлар ишлатилди, деворларга гул бериш темурийлар давридаги усуллар ривожлантирди, қабр тошлари ясашда юксак бадиий даражада тошларга ёзувларни ўйиб ёзиш ривожланди. (Шайбонийхонла қабр тоши ва Чулдухтаронда Абу Саид қабрига қўйилган тошлари)

даражада деҳқончилик, хунармандчилик, совдо сотиқ давом топди. Фан адабиёти санъатнинг ривожланиши кўпроқ сарой доирасида ҳам диний ҳам амирликдаги сиёсий воқеалар солномасини ифодалайди. Ўша давр руҳи акс этганлиги билан тарихий аҳамиятга эга. Муҳаммад Ёқубнинг «Гулшан-улмулк», Муҳаммад Мир Олимнинг «Тарихи амир Насрулло», Мулла Ибодулла ва Мулла Муҳаммад Шарифнинг «Тарихи амир хайдар», Муҳаммда Хакимжон Тўранинг «Мунтахабут-таворих» каби асарлари диққатга созовордир.

туради.